Wniosek Naczelnej Rady Ludowej

Naczelna Rada Ludowa skierowała do Rady Ministrów wniosek o utworzenie odrębnej administracji dla byłej dzielnicy pruskiej.

Czarno białe zdjęcie kilkunastu mężczyzn, znajdujących się w sali udekorowanej herbem Wielkopolski. - grafika artykułu
Grupa członków Naczelnej Rady Ludowej wybranych przez Polski Sejm Dzielnicowy: Władysław Seyda, Bolesław Krysiewicz, ks. Antoni Wolszlegier, Karol Rzepecki, ks. prałat Antoni Stychel, ks. Stanisław Adamski i Wojciech Korfanty.

Komisariat Naczelnej Rady Ludowej skierował do Rady Ministrów RP wniosek, aby dla dzielnicy pruskiej utworzyć odrębny organ administracyjny. Uzasadnieniem dla tego wniosku było dążenie do zachowania odrębnych instytucji byłego zaboru pruskiego w niektórych dziedzinach, na przykład w samorządzie.

Politycy poznańscy uważali, że przystosowanie struktury administracyjnej i gospodarczej Wielkopolski do innych dzielnic kraju ,,byłoby krokiem wstecz" (Korfanty). Administracja na terenie dawnego zaboru pruskiego była bowiem najlepiej rozwinięta, porównując ją do podobnych struktur w byłym zaborze rosyjskim czy na terenach Galicji.

Rząd w Warszawie początkowo zmierzał do jak najszybszego przyłączenia ziem polskich zaboru pruskiego do państwa polskiego i ich unifikacji z pozostałymi regionami. Pod wpływem Paderewskiego zdecydowano jednak, że Komisariat Naczelnej Rady Ludowej będzie sprawował pełnię władzy aż do chwili ustalenia polskiej granicy zachodniej, a w przyszłości w całym byłym zaborze pruskim będzie istnieć odrębna władza. 

Ponad sto lat później wiemy już, że taka autonomia ostatecznie nie miała miejsca, zaś z biegiem lat postępowała unifkiacja struktur administracyjnych Wielkopolski z resztą odrodzonej Rzeczpospolitej.